Muzeum Etnograficzne w Zielonej Górze z siedzibą w Ochli Muzeum Etnograficzne w Zielonej Górze z siedzibą w Ochli powstało w 1982 roku, ale jego historia
sięga lat 60. XX w. W roku 1960 w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze utworzono dział etnograficzny
i rozpoczęto zbieranie materialnych zabytków kultury ludowej. Od 1971 roku Urząd Wojewódzkiego
Konserwatora Zabytków zajmował się też badaniem i ochroną architektury ludowej na Ziemi Lubuskiej.
Po roku urząd zainicjował utworzenie parku budownictwa ludowego w Ochli koło Zielonej Góry. W roku 1973
przeniesiono tam pierwszy obiekt. Był to najstarszy datowany budynek mieszkalny w muzeum – pochodząca z
1675 roku chałupa chłopska z Potrzebowa. W 1976 roku połączono Zielonogórski Park Etnograficzny w Ochli
z działem etnograficznym muzeum w Zielonej Górze, natomiast rok później park, jako oddział muzeum, został
udostępniony do zwiedzania. Oprócz chałupy z Potrzebowa można było już zobaczyć wielobudynkową zagrodę
przeniesioną z Krobielewa w Zachodniej Wielkopolsce. Wreszcie w 1982 roku przekształcono park etnograficzny
w samodzielną placówkę naukową, badawczą i oświatową, której nazwa funkcjonuje do dziś: Muzeum Etnograficzne
w Zielone Górze z siedzibą w Ochli. Muzeum od tego czasu rozwija się i działa bardzo prężnie. Oprócz
prezentowania artefaktów kultury ludowej muzeum prowadzi działalność kulturalną i oświatową. Odkąd
pojawiła się taka możliwość placówka korzysta z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej. Obecnie
muzeum pozyskało znaczące środki na rozbudowę, w niedługim czasie przybędzie 17 nowych obiektów. Więcej... Do muzeum przenoszono budynki z czterech sąsiadujących ze sobą regionów etnograficznych, nie tylko
z dawnego województwa zielonogórskiego. Najwięcej obiektów pochodzi ze wschodnich Łużyc, ale
reprezentowany jest również Dolny Śląsk, zachodnia Wielkopolska i tzw. obszar środkowo-lubuski.
Ze względu na przerwaną ciągłość kulturową na Ziemi Lubuskiej zebranie sprzętów, narzędzi i innych
przedmiotów codziennego użytku pochodzących z tych ziem okazało się trudnym zadaniem. Ziemia Lubuska
od 1871 roku znajdowała się w granicach Rzeszy Niemieckiej. Po II wojnie światowej ludność mieszkająca
tutaj, została zmuszona do wyjazdu, a na jej miejscu osiedlili się przyjezdni z różnych rejonów Polski,
przede wszystkim z byłych Kresów Wschodnich. Większość prezentowanego wyposażenia pochodzi więc od
ludności napływowej. Muzeum zajmuje 13 ha, na których są lasy, łąki, pastwiska, pola i stawy. Zabytki architektury
ludowej wkomponowano w zastany krajobraz i układ przestrzenny, nawiązując do kształtu wsi. Stąd
duże niekiedy przestrzenie pomiędzy obiektami i oddalenie niektórych budynków, np. kuźni od reszty
zabudowy. Na terenie muzeum znajduje się dydaktyczna ścieżka przyrodnicza z sześcioma przystankami.
Ścieżka prezentuje bogactwo fauny i flory, współzależność środowiska przyrodniczego i kulturowego
oraz okazałe drzewa i powierzchniowy pomnik przyrody „Leśne Źródlisko”. Muzeum szczyci się posiadaniem dwóch budynków unikatowych w skali kraju. Pierwszym jest przeniesiona
z Budachowa XVII. wieczna wieża winiarska, drugi to najstarszy datowany obiekt mieszkalny w muzeum –
chata z Potrzebowa, zbudowana w 1675 roku. Chałupa przeniesiona z Potrzebowa w zachodniej Wielkopolsce, ustawiona jest frontem do drogi.
Przed chatą urządzono niewielki ogródek, z boku stoi kilka drewnianych uli. Budynek składa się z
dwóch części: starszej, o konstrukcji zrębowej, i nowszej, która została zbudowana w konstrukcji
szkieletowej, z otynkowanymi polami pomiędzy belkami. Dach jest dwuspadowy pokryty słomą żytnią.
Wnętrze podzielone jest na dwie części. W pierwszej (starszej) całą szerokość budynku zajmuje
izba główna. Druga (nowsza) część składa się z sieni z dużym kominem, kuchni, komory oraz małej
izby, przeznaczonej na warsztat szewski. W kuchni i izbie podłogi są z desek, w komorze i warsztacie
zaś z gliny, a w sieni posadzkę ułożono z cegły. Wyposażenie wnętrza izby pochodzi z Babimojszczyzny.
Warto tu zwrócić uwagę na kufer z okuciami i inicjałami, pochodzący z 1751 roku oraz drewnianą
kołyskę na biegunach. Z kolei wyposażenie warsztatu szewskiego pochodzi z autentycznego zakładu
rodziny Śliwów, czynnego od XIX wieku do roku 1979 w Babimoście. Unikalnym obiektem, nierozerwalnie związanym z regionem, jest wieża winiarska. Prezentowana
w muzeum XVIII. wieczna budowla pochodzi z Budachowa w regionie środkowo-lubuskim. Pierwotnie
znajdowała się w zespole dworskim i pełniła rolę pomieszczenia składowego przy winnicy. W muzeum
wieżę usytuowano na niewielkim wzniesieniu, obok założono winnicę. Ściany budynku mają konstrukcję
szachulcowo-ryglową, wypełnioną cegłą w tzw. mur pruski. Wieża jest piętrowa, obudowana galeryjką,
która wpiera się na czterech pionowych słupach z zastrzałami. Po znajdujących się na zewnątrz
schodach można wejść na wspomnianą galeryjkę i podziwiać z góry teren muzeum. W pomieszczeniu
na piętrze, dawniej wykorzystywanym jako skład narzędzi i sprzętów, prezentowane są wystawy
czasowe. Sprzęty służące do produkcji wina można zobaczyć w dolnej części budynku. Szczególnie
interesująca jest drewniana prasa śrubowa z 1830 roku, a także beczki z datowanymi szpuntami
i koryto winiarskie z 1796 roku. Godne zwiedzenia są również inne zabytki, takie jak pobliska wielobudynkowa zagroda z Krobielewa
z chałupą bogatego gospodarza, studnią, kieratem oraz dawna kuźnia, przeniesiona z Kosieczyna.
Podczas odbywających się w muzeum imprez kowal przy pomocy eksponowanych tam sprzętów oraz
narzędzi wyrabia pamiątki. Krajobraz muzeum urozmaicają także dwie drewniane dzwonnice – jedna znajduje się pomiędzy
budynkami wewnątrz muzealnej zabudowy, druga jest w oddaleniu i widać ją z drogi prowadzącej do Ochli. Interesującym obiektem jest zrekonstruowana chałupa z Bukowiny – regionu leżącego na pograniczu
rumuńsko-ukraińskim. Osadnicy z Bukowiny przyjechali na Ziemię Lubuską po II wojnie światowej.
Bukowianie zrzeszeni w stowarzyszeniu Wspólnota Bukowińska przyczynili się do zbudowania oraz
wyposażenia chaty, w której prezentowana jest stała wystawa monograficzna pt. „Bukowina –
dziedzictwo kulturowe”. Na terenie muzeum prowadzone są prace rolne – uprawa winorośli, ziemniaków, lnu, zboża,
hodowla owiec i koni. Dwa z zabytkowych budynków są zamieszkane przez pracowników muzeum.
Dzięki temu muzeum w Ochli odbiega od wyobrażenia o tego typu placówce, ponieważ tętni
życiem i to nie tylko w czasie często organizowanych imprez o charakterze edukacyjno-kulturalnych. Muzeum warto odwiedzić w każdej porze roku, ponieważ zawsze dzieje się tam coś ciekawego. Teren
jest idealny na spędzenie popołudnia lub nawet całego dnia w rodzinnym gronie. Oprócz zwiedzania
muzeum oferuje odpoczynek w otoczeniu przyrody – na terenie ustawione są ławki. Jedną z atrakcji
jest też możliwość zorganizowania ogniska na wyspie. Monika Gawracz Informacje praktyczne1. Adres fizyczny, adres mailowyWięcej...
2. Dostępność
- Godziny otwarcia
wtorek - niedziela, godziny:
- 10.00-15.00 (sezon jesienno-zimowy)
- 10.00-17.00 (sezon wiosenno-letni)
W poniedziałki i dni świąteczne muzeum jest nieczynne, można wtedy wejść na teren i na podstawie biletu spacerowego zwiedzić ekspozycje plenerowe oraz wystawy czasowe w budynku administracyjnym.
- Ceny biletów
- normalny – 7 zł
- ulgowy – 5 zł
- rodzinny – 16 zł
- spacerowy – 1 zł
- Uwagi o dostępności
Teren jest dostępny dla niepełnosprawnych (oprócz wnętrz budynków), dla psów, parking na kilkanaście samochodów, możliwość wprowadzenia rowerów i spacerowania z wózkami dziecięcymi
3. Oferta kulturalno-rozrywkowa
- Lekcje muzealne
W muzeum realizowany jest autorski program „Szkoła pod strzechą”, skierowany do nauczycieli realizujących program ścieżki edukacyjnej „Edukacja Regionalna – Dziedzictwo Kulturowe w Regionie”. Program edukacyjny składa się z czterech bloków tematycznych: tradycyjne zajęcia w dawnym gospodarstwie chłopskim, plastyka obrzędowa, doroczne i rodzinne zwyczaje mieszkańców polskiej wsi, tradycyjne rzemiosło wiejskie, folklor słowno-muzyczny, tradycyjna sztuka ludowa, współczesne rękodzieło artystyczne. Informacja o programie i cenach zajęć w dziale oświatowym. Ponadto skansen oferuje na zamówienie cykl wykładów (Tradycje regionu, Tradycje Winiarskie w Lubuskiem, Obrzędowość rodzinna i doroczna, Etnografia Polski, Sztuka ludowa i nieprofesjonalna, Dziedzictwo kulturowe w Lubuskiem, Piękno starego detalu, Stroje ludowe w regionie i Lekcja w dawnej szkole), organizację konferencji, plenerów plastycznych, wystaw poplenerowych i autorskich, oraz pikników rekreacyjnych.
- Zwierzęta
W niektórych zagrodach zwierzęta gospodarskie – owce, konie.
- Pamiątki
Na terenie skansenu istnieje sklepik z pamiątkami
- Sesje zdjęciowe
Istnieje możliwość zorganizowania sesji zdjęć ślubnych (również we wnętrzach) i wesela w karczmie
- Posiłek regionalny
Jest karczma i wyspa na ognisko
- Atrakcje dla dzieci
brak danych
- Atrakcje w okolicy
brak danych
4. Imprezy
Aktualny kalendarz imprez na cały rok: www.muzeum-etnog.zielman.pl
Imprezy cykliczne:
- Kaziuki (w marcu)
- Majówka (zawsze 1 maja)
- Targi końskie (początek maja)
- Warsztaty Tradycji w domu, polu i w zagrodzie (początek czerwca)
- Plener rzeźbiarski (czerwiec)
- Święto miodu, chleba, wina i ogrodów (lipiec)
- Babiego lata nić (koniec września)
- Żniwa kukurydziane po bukowińsku (październik)
- Święty Mikołaj jakiego nie znamy (6 grudnia)
5. Dojazd
- Własnym samochodem
Do muzeum jest łatwy dojazd samochodem z Zielonej Góry – prosto na południe ul. Sikorskiego, przez rondo w prawo w ul. Botaniczną, prosto 6 km.
- Pociągiem
Do Zielonej Góry można dojechać pociągiem i autobusami prywatnych przewoźników. Z Zielonej Góry do Ochli można dojechać komunikacją miejską
- PKSem
Z Zielonej Góry do Ochli można dojechać komunikacją miejską. Z dworca PKP w Zielonej Górze dojedziemy autobusem MZK linii 27 w kierunek Ochli. Wsiadamy na przystanku: Kożuchowska przy ulicy Zielonogórskiej. Rozkład jazdy dostępny na www.mzk.zgora.pl
- Prywatnymi busami
brak danych
6. Baza noclegowa
- Agroturystyka
Gospodarstwo agroturystyczne As w Ochli:
ul Strumykowa 3m, tel. 068 321 15 86, szczegóły: www.goscina.pl
- Schronisko
brak danych
- Pola namiotowe
brak danych
- Hotele, pensjonaty, ośrodki wypoczynkowe
Ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy Ochla 5 a,
Tel. 068 321 15 26, Szczegóły: www.noclegipolska.com
istnieje również bogata oferta noclegowa samej Zielonej Górze
- Sale konferencyjne
brak danych
7. Działalność naukowo-badawcza
Muzeum posiada bibliotekę z około trzema tysiącami woluminów z zakresu etnologii, historii, socjologii. 2 tysiące fotografii i 120 sztuk materiałów audiowizualnych dokumentujących działalność muzeum.
8. Informacje dodatkowe
|
Więcej zdjęć |