Skanseny
 

Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie

Muzeum Wsi Lubelskiej ulokowane jest na granicy miasta, tuz przy drodze w kierunku Warszawy. Prezentuje nam swoje zbiory w siedmiu sektorach tematyczno-geograficznych. Możemy zobaczyć na przykład, jak w 1939 roku żyło ubogie małżeństwo Jędraków na Powiślu, a jak zamożna rodzina Książków z Roztocza, która w początku lat 20. XX w. otworzyła wiejski sklepik w spichlerzu swego domu. Swobodnie chodzące po terenie muzeum kozy, krowy czy kaczki są, szczególnie dla najmłodszych, dodatkową atrakcją.

Więcej...

Muzeum Wsi Lubelskiej zostało założone na początku lat 60. XX wieku, jako Oddział Budownictwa Ludowego przy Muzeum Okręgowym w Lublinie. Jednak już 1 stycznia 1970 roku, po niespełna dziesięciu latach funkcjonowania, usamodzielniło się. Początkowe problemy z lokalizacją skończyły się w roku 1975, kiedy muzeum otrzymało 27 ha teren na przedmieściu Sławinek. Cztery lata później został udostępniony turystom pierwszy sektor – „Wyżyna Lubelska”. Do dziś w Muzeum dostępnych jest siedem działów, prezentujących różne oblicza regionów, składających się na województwo lubelskie (sprzed zmiany administracyjnej w 1975 roku), a także życie we dworze oraz niewielkim miasteczku. Możemy tam obejrzeć wiele zabytków architektury z Podlasia, Polesia Lubelskiego, Powiśla, Roztocza oraz Wyżyny Lubelskiej i samej Lubelszczyzny. Muzeum działa już ponad 30 lat, ale wciąż jest w rozbudowie i nieprzerwanie powiększa swoje zbiory.

Muzeum znajduje się na obrzeżach miasta, tuż przy trasie wyjazdowej w kierunku Warszawy. Bez kłopotu można do niego dojechać także autobusem miejskim. Wycieczka z przewodnikiem zajmuje jedynie dwie godziny, warto jednak zarezerwować sobie więcej czasu. Po pierwsze dlatego, że poszczególne części są od siebie oddalone (ale między nimi z łatwością można znaleźć ławeczki czy też miejsca na piknik), po drugie dlatego, że warto dokładnie poznać zgromadzone tu obiekty a także pokontemplować wyposażenie każdej izby. Lubelskie ekspozycje były bowiem wielokrotnie nagradzane przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

To, co zachwyca w całej organizacji muzeum, to fakt, że każdy obiekt starano się zagospodarować „personalnie”, przy każdym znajduje się również tablica informacyjna z dokładnie opisaną jego historią. Mamy więc możliwość obejrzenia zagrody bogatej rodziny Bednarzy z Roztocza. Znajduje się tutaj m.in. szerokofrontowa chałupa z 1798 roku, z dachem czterospadowym krytym schodkowo słomą (tzw. poszywanie snopkami – zakłośniakami, czyli układanymi kłosami do góry). Zobaczymy też zrębową, czteroizbową chałupę małżeństwa Burdzińskich, należących do świeckiego zakonu św. Franciszka oraz ofertę sklepu z lat 20. XX w., prowadzonego przez wdowę, panią Książkową. Wnętrza tych domostw odzwierciedlają poziom życia, zajęcia, a nawet liczebność rodzin dawnych mieszkańców.

Na koniec, koniecznie trzeba skorzystać z miejscowej piwiarni. W jej ofercie znajdziemy nie tylko piwo i inne napoje, ale także pierogi ruskie czy chleb ze smalcem (tu informacja dla palaczy – teren piwiarni jest jedynym miejscem na terenie muzeum, gdzie można oddać się galonowi). Dodatkowa atrakcja piwiarni jest jej umiejscowienie – jest to bowiem budynek szkoły z 1866 roku.

Do Muzeum Wsi Lubelskiej warto wracać, gdyż jest to miejsce które żyje przez cały rok. Nawet w styczniu, lutym i marcu, czyli poza sezonem turystycznym pracownicy muzeum są na miejscu gotowi oprowadzić (po uprzedzeniu telefonicznym) po muzeum, prowadzą również badania, dzięki którym możliwa jest rekonstrukcja warunków życia w regionie. Archiwum muzeum zawiera liczne zdjęcia, ryciny, ale także wywiady związane ze znajdującymi się tutaj budynkami.

Dzięki badaniom oraz pomocy doświadczonego młynarza uruchomiono również „zygmuntowskiego holendra” – wiatrak z Zygmuntowa koło Pilaszkowic. Warto go zobaczyć, bowiem młyny wietrzne wieżowe tzw. holenderskie (tj. o budynku posadowionym stabilnie na fundamentach i z obrotowa czapa dachu ze skrzydłami) nie były na Lubelszczyźnie liczne. Poza tym ten wiatrak ma jeszcze swoją tajemnicę – skrywaną historię z okresu drugiej wojny światowej. Z kolei w budynku remizy z 1936 roku, z Bedlna, podobnie jak przed wojną, zainicjowano działalność teatru wiejskiego. Żywe są także świątynie, przeniesione do lubelskiego muzeum: kościół rzymskokatolicki, wybudowany ok. 1686 roku (najstarszy eksponat w Muzeum), stanowiący cześć sektora „Miasteczko”, oraz drewniana cerkiew greckokatolicka o konstrukcji zrębowej, wybudowana w 1795 roku w Uhrynowie. Nadal, w każdą niedzielę, oraz podczas szczególnych okazji – ślubów, chrztów i świąt roku liturgicznego, służą one wiernym. Osoby, chcące uczestniczyć w nabożeństwie wejdą na teren muzeum bez opłaty biletowej.

Małgorzata Czyżewska

Informacje praktyczne

1. Adres fizyczny, adres mailowy

Więcej...
skanseny.net





Więcej zdjęć

 
zamknij

Ważna informacja: ten serwis wykorzystuje pliki cookies

Serwis skanseny.net używa informacji zapisanych za pomocą cookies w celu sporządzania statystyk dotyczących odwiedzin i przeglądania zawartości strony.

Pomóż rozwijać etnografię w internecie.

WESPRZYJ NAS